ကဗျာ ကဏ္ဍ

 ပါရမီရှိသလောက် ညံ့ဖျင်းပြီးတဲ့နောက် ဘဝမှာ ထပ်ညံ့စရာ ဘာမှမကျန်တော့။ 

ဆွေးနေတဲ့ အငေးတွေကို လွှတ်ချ၊ 

တွေးနေရတဲ့ ရင်လေးစရာ အားလုံးကို အေးအောင် မှုတ်သောက်ရတော့မှာပဲ။

ကြယ်တွေနဲ့ အဝေးဆုံးအရပ်မှာ တစ်ယောက်တည်းလင်းလို့။ 

လူတွေနဲ့ မတိုးမိအောင် မတိုင်မိအောင် ရှောင်းရင်း တိမ်းရင်း ခွေးခြေပေါ် ဘဝတစ်ခုလုံး လုံးချေပစ်တင်လိုက်ချင်တယ်။

-ကိုသျှား