သူပုန်တေး

လွမ်းတတ်ရင်လည်း 

လမ်းမှာပဲ လွမ်းတော့မယ်*

လဖက်ရည်ဆိုင်နဲ့မိုင်ငါးရာ

စာအုပ်စဥ်နဲ့စိတ္တညများစွာ

အနာကို တိတ်တိတ်လေး နားထောင်နေပါတယ်

ပေတရာပေါ်က သွေးတွေမခြောက်ခင်

တောင်ပေါ်ရွာလေးတွေ လည်လှီးခံရတယ်

ကမ္ဘာက ဝမ်းနည်းကြောင်းသဝဏ်လွှာမှာ

အညာက စစ်ဘေးရှောင်စခန်းကလေးတွေ

မိုးဒဏ် မီးဒဏ်ခံနေရတယ်

လူကြီးတွေစကားပြောဖို့

လူငယ်တွေသေပေးနေရတာကို

စစ်ပွဲလို့ခေါ်တယ်ဆို

ရေပေါ်ဆီကလေးတွေ အောင်ပွဲခံဖို့

အခြေခံလူတန်းစားတွေသေပေးနေရတာကို

တော်လှန်ရေးလို့ ခေါ်ပါတယ်

ဓာတ်ဆီတဗူး လေးထောင်

မီးခြစ်တလုံးငါးရာ

မနက်စာက မလွယ်တော့ဘူး 

ညစာရောဆို ခက်ပါတယ်

ပြည်သူတွေ အဆီအစိမ့်မစားပဲ 

သွေးတိုးနေရတယ်

တယောက်ကိုတယောက်

နမ်းဖို့လည်း မလွယ်ကူ

လွမ်းဖို့လည်း မလွယ်ကူ

လွယ်ကူတာဆိုလို့ စစ်ငရဲခံနေရတဲ့

ပြည်သူတွေရဲ့အသက်ပဲရှိတယ်

တို့ရဲဘော်တွေ ညီရဲ့လားဟေ့ ညီတယ်ဟေ့

တို့ရဲဘော်သွေး နီရဲ့လားဟေ့ နီတယ်ဟေ့ 

တို့ရဲဘော်တွေ တိုက်ရဲလားဟေ့ တိုက်ရဲတယ်ဟေ့ 

တို့ရဲဘော်တွေ သေရဲလားဟေ့

မသေရဲဘူးအကို 

ကျွန်တော်တို့ကသတ်မှာ

စစ်မိစ္ဆာခေါင်းကို ဖြတ်မှာ

ကျွန်တော်တို့ သေနတ်ပြောင်းကို

စစ်ဘီလူးသွေးနဲ့ဆေးမှာ

သူတို့ အရေကိုဆုတ်ပြီး

သူတို့အရိုးကို ပုလွေမှုတ်မှာ

ဒါကြောင့် ကျွန်တော် မသေရဲဘူးအကို

မသေသေးဘူးအကို

ငါတို့အပေါ် လာမနင်းနဲ့

ငါတို့က ရှားဆူးတွေ ကျားအစွယ်တွေ

တတောင်နဲ့တတောင်

ခုန်ပျံကူးလွှားနေတဲ့ တောင်ဆိတ်တွေ

ငါတို့က အဆိပ်ပြင်းမြွေကိုတောင်

ဦးနှောက်ဖောက်စားနိုင်တဲ့ လင်းယုန်ငှက်တွေ

ငါတို့က ကျောပိုးအိတ်တလုံး

ဖိနပ်တရံ သေနတ်တလက်နဲ့

ခေတ်သစ် မွန်ဂိုတွေ

မင်းတို့ လိပ်ပြာတွေ လွင့်ဖို့ပြင်ထား။ ။

-မိုးအိမ်သစ်(23.6.22)

*ခင်ဝမ်း စာသား