SSN Times

ဆန်စေ့တွေကြဲထားမယ်အထင်နဲ့ လာနေကြ ငှက်တစ်ကောင်လာနားနေတယ် စျေးတက်တယ်ဆိုတာသူမသိ ဘဝပျက်တယ်ဆိုတာသူမငြိ တိရစ္ဆာန်ပဲ တိရစ္ဆာန်လောက်သိမှာပေါ့ တချို့က  တိရစ္ဆာန်အသိနဲ့လူလုပ်နေတယ်။ ။ နေလွဏ်းအိမ်

အာရုဏ်ဦးရဲ့အလှ နေမင်းကြီးက ရဲသွေးနီရောင် သမ်းတော့... နိုးထချိန်ကတည်းက ရတက်မအေး ပူဆွေးခြင်းနဲ့ စရတာပေါ့...။ အသက်နဲ့ခန္ဓာ ကျန်းမာနေပေမဲ့ စိတ်ရဲ့ပျံ့လွှင့်မှုကတော့... နွေဦးရဲ့ လေရူးထက်သာလွန်းပါတယ်။ နွေဦးရဲ့ မုတ်သုန်လေက တဖြူးဖြူး ရွက်ကြွေလေးတွေလည်း လွင့်လူးလို့ပေါ့...။ ဩဥသံချို မကြားသေးသော်လည်း... မတရားမှုတွေနဲ့ အမှောင်ပိတ်ခံထားရတဲ့ပြည်သူကိုချစ်တဲ့ ငါတို့အမေအိုကို လွမ်းတယ်။ ရှေ့တန်းမှာ ဆန္ဒထုတ်ဖော်ရင်း ဖမ်းဆီးခံရတဲ့သံတိုင်ကြားက အမှန်တရားဘက်တော်သားတွေကို လွမ်းတယ်။ အမှန်တရားအတွက် တိုက်ပွဲဝင်ရင်းကျဆုံးခဲ့ရတဲ့ငါတို့ရဲ့သွေးချင်းညီနောင်တွေကို လွမ်းတယ်။ နွေဦးရဲ့အလွမ်းဇာတ် အခန်းဆက်တွေလည်းများလှပါပြီ။ နွေဦးရဲ့လေရူးနဲ့အတူ ... ရင်ထဲမှာလည်း နာကျည်းငိုရှိုက်သံတွေနဲ့ မျက်ဝန်းအိမ်မှာလည်း အလွမ်းငွေ့တွေနဲ့ပေါ့...။  BEE  MyitKwae  မြစ်ကွေ့-လူထုတော်လှန်ရေးစာစဥ်

ဆင်းရဲခြင်းက ဒုက္ခတဲ့။ နီလာရောင်ရေချိုးခန်း ပရစ်(စ်)ရေမွှေးဖျန်းထားသောပန်းခြံ မရမ်းရောင်ရှန်ပိန် ရေခဲစိမ်မာတန် ငွေခြည်ရောင်ရေခဲသေတ္တာတို့ကြားမှာ အဆိပ်သောက်သေဆုံးသွားသော ဟောလိဝုဒ်၏ကြယ်ပွင့်အပြာ အို...မာရီလင်မွန်ရိုး။ ချမ်းသာခြင်းမှာ ဘာဒုက္ခများတွေ့ခဲ့လဲ။ သုခမိန်လှိုင်(ဂျွန်လ၏မိုးရေများမှ)

. ရက်လွန်နေတဲ့ စည်သွပ်ဗူးကိုဖောက်လိုက်တဲ့အခါ အထဲက.... နိုင်ငံတော် သီချင်းထွက်လာတယ်။ "များလူခပ်သိမ်း ငြိမ်းချမ်းစေဖို့ ခွင့်တူညီမျှ ဝါဒဖြူစင်တဲ့ ပြည်"တဲ့။ ဟမ်ဘာဂါသာ ရိုးချင်ရိုးသွားမယ် မော်စီတုံးစကားဟာ မရိုးဘူး ရန်သူကို မိတ်ဆွေဖြစ်ဖို့ဆို ကွန်ဒုံးကောင်းကောင်းတော့ လိုတာပေါ့။ ယောကျာ်း ပီသဆေးလို နိုင်ငံတော် ပီသဆေး ရှိရင်ကောင်းမယ် တရားမျှတခြင်းကို ဖာတန်းမှာ သွားရှာရတဲ့အခါ။ . သစ္စာနီ .

ဘဝခရီးဖော်ရေ နံနက်ခင်း လမ်းလျှောက်ဖော်ရေ တို့ငယ်ငယ်က ငါ့ပြောစကား မင်းမှတ်မိလား "မင်းမဲ့နိုင်ငံ" ဆိုတာရောက်တော့မယ် မင်းမရှိတော့ရင် ငါဘယ်လို နေကျန်ရမလဲ မင်းမရှိရင် ငါမရှိတော့ဘူး။   ။ . မောင်အောင်ပွင့်

ဒီတစ်ကြိမ်သာ ထပ်ရှုံးလို့ မိုးမှောင်ကျရင် နောက်ထပ်အနှစ် ၄၀ ပဲ ။ လေထဲမှာ  မင်းလက်ကို မမြှောက်လိုက်ပါနဲ့  လူငယ် ငါတို့လို အိုစာတဲ့အဖိုးကြီး  ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်  ။   ။ ဝင်းမြင့် ၂၈  ၊ ၃   ၊ ၂၀၂၁

ဒီလိုအခက်အခဲအတိုင်း အခက်အခဲတိုင်းပေါ့လေ ။ ငါတို့ဖြတ်ကျော်ပြီး  ဖြတ်ကျော်ပြီး ဖြတ်ကျော်ကြတာပေါ့လေ ။ -အောင်ချိမ့်

စေတန်ဟာလူတွေကို ကယ်နေတယ် မတန်တဆ လောင်းကြေးနဲ့ ဘုရားနဲ့ နတ်ကောင်းနတ်မြတ်တို့ဟာ ကံ ကံ၏အကျိုးဆိုပြီး ပစ်ထားလေရဲ့ ရေငတ်သူဟာ နေမထွက်လဲရတယ် မိုးရွာချဖို့ပဲလိုတယ် အလင်းရောင်မလို ရေပဲလိုတယ် ပြုသူအသစ် ဖြစ်သူအဟောင်းတဲ့ ငါဟာ ပြုသူ မဖြစ်ဖူးတဲ့ "ဖြစ်သူ" သက်သက် ဖိနပ်ပြတ်တစ်ရံနဲ့ ခြေထောက်ကျိုး အတွဲမညီတဲ့ လိုက်ဖက်မှုကို ဘယ်လိုအဓိပ္ပါယ်ဖွင့်မလဲ သေမှ ဝဋ်ကြွတ်မယ်ဆိုတဲ့စကားဟာ အမှန်မဟုတ်ဘူးလို့ ဘယ်သူပြောနိုင်မလဲ ဘဝ ကို နာကျည်းစိတ်နဲ့ ကြိမ်ဆဲလိုက်မိတယ် . . . အိပ်ပျော်နေတဲ့ ငှက်တစ်ကောင် လန့်နိုးတဲ့အခါ အသိုက်ထဲမှာပဲ ဖြစ်ချင်တယ် ငါ့ကိုငါအနိုင်ယူရမယ် အက်စ်​

 ခွက်စောင်းခုတ်တဲ့အခါ ဟိုဘက်လှည့်လို့ ပြောရတယ် မျက်နှာကို မပက်ရဘူး . . . ။ ဓားနဲ့ထိုးတဲ့အခါ ဒီဘက်လှည့်လို့ ပြောရတယ် နောက်ကျောကို မထိုးရဘူး  ဒါဟာ လူ့ယဉ်ကျေးမှု တဲ့ . . .။      မောင်ချောနွယ်

တန်ခူးလေရယ်ပို့လိုက်ပါ နံ့သာရေစက် သပြေခက်နဲ့ ရေပက်နေတဲ့လမ်းကနေ မစိုမပြေ တစ်ကိုယ်ရည် ခြောက်ကပ်နေတဲ့ သူတို့အတွက် တန်ခူးလေရယ်ပို့လိုက်ပါ နံ့သာရေစက် သပြေခက်နဲ့ ရေတစ်ခွက်ကို မျှလိုက်ပါ တန်ခူးလေရယ် ပြောလိုက်ပါ ဇမ္ဗူရစ်ရွှေ ပရပိုက်ရွှေနဲ့ ငုဝါပိတောက်လမ်းကနေ မည်းမှောင်မွန်းကျပ် မလတ်ဆတ် အလင်းငတ်နေသူတို့အတွက် တန်ခူးလေရယ် ပို့လိုက်ပါ ဇမ္ဗူရစ်ရွှေ ပရပိုက်ရွှေနဲ့ ငုဝါပိတောက်တွေ ပို့လိုက်ပါ အထီးကျန်ကျန် အကျည်းတန်လို့ ကာရံဂီတမဲ့သူအတွက် တန်ခူးလေရယ် ပို့လိုက်ပါ မုန့်လုံးရေပေါ် ဟေးဟားပျော်တဲ့ ပျော်ရွှင်ခြင်းတွေ ပို့လိုက်ပါ နံရံတွေထက် ယုံကြည်ချက်ကို ပင့်သက်လွင့်ထူ သူတို့ထံ တန်ခူးလေရယ် မျှလိုက်ပါ ဆိုင်းသံဗုံသံ ဂီတသံနဲ့ သံချပ်တွေကို မျှလိုက်ပါ တန်ခူးလေရယ် ပြောလိုက်ပါ ပြန်ဆုံစည်းမှု မိသားစုနဲ့ စတုဒီသာဝိုင်းကနေ သံတိုင်ထက်ခိုင် မယိမ်းယိုင် အောင်နိုင်စိတ်နဲ့ သူတို့ထံ ဘယ်မှာနေနေ ဘာရေသောက်သောက် ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ငါတို့သွေးတွေအတူတူ ငါတို့သွေးတွေအတူတူ ငါတို့သွေးတွေအတူတူဟေ့...။ မင်းကိုနိုင်

ကဗျာဟာကဗျာပဲ ဒီထက်မပိုဘူး ဒီထက်လည်းလိုစရာအကြောင်းမရှိဘူး။ ကဗျာဟာကဗျာပဲ။ ကဗျာဆရာဆိုတာလည်း ဆုံးရှုံးစရာတွေသာရှိပြီး  ရယူစရာမရှိတဲ့လူ‌တွေဆိုရင်တော့ပိုမှန်မယ်။ ဒါပေမယ့် ကဗျာဆရာဟာကဗျာဆရာပဲ။ ခေတ်

ကျွန်တော်တို့ငယ်ငယ်က ကြားဖူးကြတယ်မို့လား “မြန်မာ့အားကစားကမ္ဘာကိုလွှမ်းစေရမည်” ဆိုတဲ့သီချင်းပေါ့။ မြန်မာ့အားကစားသမားတွေဟာ ကမ္ဘာကတောင် လေးစားအားကျရတဲ့သူတွေ ဖြစ်စေရမယ်တဲ့။ နောက်ပြီး ကျောင်းတက်တိုင်းတွေ့ရဖူးတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်ကြီးကစာသားလည်း အလွတ်ရကြမှာပါ “ ပညာရေးဖြင့် ခေတ်မီဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်သော နိုင်ငံတော်ကြီးတည်ဆောက်အံ့” တဲ့။ အဲဒါကို မြန်မာလို ဆောင်ပုဒ်လို့ခေါ်ပြီး အင်္ဂလိပ်လို စလိုဂန်လို့ ခေါ်ပါတယ်။ အဲ့ဒီ ဆောင်ပုဒ် စလိုဂန်တွေကို ဖတ်ကြည့်ရင် အားရစရာကြီးဖြစ်ပေမဲ့ လက်တွေ့အခြေအနေမှာ မြန်မာ့အားကစားဟာ ကမ္ဘာကိုလွှမ်းဖို့နေနေသာသာ အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံပေါက်စလေးဖြစ်တဲ့ လာအိုကိုတောင် မလွှမ်းနိုင်တော့တဲ့အဖြစ်ပါ။ နောက်တစ်ခုဖြစ်တဲ့ ပညာရေးဖြင့် ခေတ်မီဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်သော နိုင်ငံတော်ကြီး တည်ဆောက်ဖို့နေနေသာသာ ပညာရေးပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတောင် ဖြစ်ဖြစ်မြောက်မြောက်မလုပ်နိုင်လို့ နိမ့်ကျနေရတဲ့အဖြစ်ဟာလည်း လက်တွေ့ပါပဲ။တကယ်တော့ စလိုဂန်တွေ ဆောင်ပုဒ်တွေဆိုတာ စိတ်အားတက်ကြွဖွယ်ကောင်းပေမဲ့ အဲ့ဒါထက် ပိုအရေးကြီးတာက လိုအပ်တဲ့ ပန်းတိုင်ကိုရောက်ဖို့အတွက် လက်တွေ့ဆောင်ရွက်ရမဲ့ ပရိုဂရမ် လို့ခေါ်တဲ့ အစီအစဉ်တွေ၊ အစီအမံတွေပဲဖြစ်ပါတယ်။...

မသေဘူး ရေကူးတတ်တယ် ၊ မီးပင်လယ်ထဲဖြတ် ဖီးနစ်ငှက်လို ပြန်ရှင်မယ်.. ။ ကျော်စွာသူ

မင်းတို့ပေးချင်တဲ့အချိန်မှ ပေးလို့မရဘူး ငါတို့လိုချင်တဲ့အချိန် ငါတို့ ယူမှာ ။ အောင်ခိုင်မြတ်

ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ ခရစ်စမတ်လက်ဆောင်တွေရှိတယ်လို့ စန်တာ   ကပြောတယ် ခရစ်စမတ်သစ်ပင်တွေဟာ ငါတို့ထက်အမြဲရှည်တယ် ငါသာ   အလောင်းကောင်တစ်ခုဆိုရင် ဘယ်လမ်းကိုလျှောက်မှာလဲလို့   စဉ်းစား စန်တီယေဂိုမှာမိုးတွေရွာခဲ့သလိုမျိ ု း အဲဒီလိုအချိန်တစ်ခုအမှန်တကယ်ရှိခဲ့တယ် ပိုလိုကြမ်းပိုးသတ်ဆေးဝါဒထွန်းကားခဲ့တဲ့ ရွှေရောင်ကာလကြီးတစ်ခု ၂၀ရာစုပန်းတိုင်အဝင်ကတည်းက မြန်မာအမျိုးသားထုကြီးတစ်ရပ်လုံးပန်းသေသွားခဲ့ပြီ ပင်ပန်းနေသောအိမ်ရှင်မများ စိတ်အေးချမ်းသာစွာအိပ်စက်နိုင်ပါပြီ သင်၏   ခေတ်မီဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်သောနိုင်ငံတော်။ အောင်ခင်မြင့်

  ခွေးဆွဲခံရတဲ့   မြန်မာဟာ လပိုင်းအတွင်း နှစ်နှစ်ဆယ်စာလောက်   ပြောင်းလဲခဲ့   ။ ရှေ့ခေတ်လား   နောက်ခေတ်လား   ဟိုး ... ကမ္ဘာဦးစလို   ကျောက်ခေတ်လား   ။ တံတားတစ်စင်းကို   တစ်ရက်ထဲ   အမည်ပြောင်းနိုင်တယ် စွမ်းဆောင်ရည်  Top Ten နဲ့ မအေယိုးက ...  ကမ္ဘာကျော်တယ်   ။ ကျီးကန်းက   ဒေါင်းယောင်ဆောင်ချင် တောခွေးက   ရှင်ဘုရင်ဖြစ်ချင်   စောက်တစ်လွဲ   လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ အဲဒီလို   ဟသတွေဖွာလန်ကျဲ   ။ အမှန်တရားတွေ   ဆင်ဆာဖြတ်ပြီး အဂတိတွေ   ရုပ်လုံးကြွ ဝံပုလွေမှန်းသိတာတောင် အရှ ​ က်မရှိ   သိုးရေခြုံပြနေလို့ ဒီနိုင်ငံက ..... ဖာဆန်ပါပေတယ်   ။ နောင် ( အတွေးအိမ် )  PoetryZone 

ကမ္ဘာကြီးလုံးတယ်ဆိုတုန်းကလည်း ကျွန်တော်ပြုံးမိပါတယ်။ တယ်လည်းလျှာရှည်တဲ့ ပညာတတ်တွေပဲလို့။ တစ်ခါ ကမ္ဘာကြီးပြားပြန်ပြီတဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်ရတာတုန်း။ အင်းပေါ့လေ။ တယ်လည်းလျှာရှည်တဲ့ ပညာတတ်တွေပဲကိုး? ကမ္ဘာကြီးဟာ သူတို့အလိုအရ လုံးရပြားရ။ သူတို့အလုပ်က တော်တော်လည်းဟုတ်တယ်လို့ သူတို့ဘာသာသူတို့ သက်သေပြချက်ထုတ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်ဟာ သာမန်ပြည်သူ ကဗျာတို၊ စာတိုလေးတွေ မရေးတတ် ရေးတတ်နဲ့ရေးနေတဲ့ ကဗျာရေးသူပါ။ ကမ္ဘာကြီးလုံးသည်ဖြစ်စေ ကမ္ဘာကြီးပြားသည်ဖြစ်စေ တရားမျှတသော ကမ္ဘာကြီးသာ တောင့်တပါ၏။ ။ အောင်ချိမ့်

ဂစ်တာတီးမယ် ပန်းချီဆွဲမယ် ကဗျာရေးမယ် အောင်မြင်လာတဲ့ တစ်နေ့ကျ ပြန်ပေးမယ် ငါတို့ကို ငွေရင်းစိုက်ထားစမ်းပါ ဘဏ်တိုက်ကြီးတွေရယ်။ ဆေးပေါ့လိပ် ပါးစပ်မှာချိတ် စိတ်ကူးတွေ တွင်းတူးကြ ဇောက်နက်နက် လက်ဖက်ရည်ခွက်တွေနဲ့ နေ့နဲ့ညကို တွယ်တာကြ ရေနံတွင်း ဆယ်တွင်းမှာ တစ်တွင်းလောက်ပဲ သေချာပါသတဲ့ အရပ်ဆယ်မျက်နှာမှာ လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်က ပိုကျိန်းသေကြ။ ဟိုတုန်းက ပါရီလို ကဖေးတစ်ခုခုမှာ ဆုံချင်ကြ လူသစ်စိတ်သစ်နဲ့ ဘဝတွေ ဘဝြပီး ဘဝပြောင်းကြ။ မွန့်ခ်ျလား ဆီလ်ဗီယာ ပလာ့သ်လား မြို့မငြိမ်းလား အခုတင် အမည်ပြောင်းပြီး ထွက်သွားတယ်။ အနုပညာဆိုတာ ကျောသားရင်သားမခွဲခြားဘဲ လူတောထဲ ပစ်ပယ်ခံဖို့ ငါတို့ ပြန်လာကြတာပေါ့။ ။ ၀င်းမြင့်

သူပုန်အချင်းချင်း တရားဝင်၊ မဝင်ငြင်းကြသတဲ့... ရီရတဲ့ကောင်တွေ...။ “မင်းကိုယ်မင်းများ အဟုတ်မင်းသားမှတ်နေလား မောင်ဓာတ်ဆီရဲ့’’ ရီရတဲ့ကောင်တွေ...။ ခွေးတွေမောင်းထုတ်မလို့တဲ့ တဝုတ်ဝုတ်နဲ့ လိုက်ဟောင်နေလေရဲ့... ရီရတဲ့ကောင်တွေ...။ ဘော်လံတီယာဝန်တင်နွားတွေကို အစီအစဥ်တကျ သတ်သတ်စားတယ်၊ ရီရတဲ့ကောင်တွေ။ မှန်ကြည့်ပြီးရန်ဖြစ်နေတယ်လို့တောင်ထင်လာရ၊ ထွက်ခါစအစွယ်ပြူလေးတမြမြနဲ့ ရီရတဲ့ကောင်တွေ...။ အဲဒီရီရတဲ့ကောင်တွေမှာ စည်းစိမ်နဲ့အာဏာကလွဲရင် ဘာမှမရှိရှာဘူး။ ရီရလို့ မောနေတဲ့ကောင်တွေအတွက်တော့ အဲဒီရီရတဲ့ကောင်တွေက မရီရဘူး...။ the RONIN

စီးသူမဲ့သွားတဲ့  ဖိနပ်‌သေး‌သေးလေးတွေ လွယ်သူမဲ့သွားတဲ့ သွေးစွန်းလွယ်အိတ်လေးတွေ ဖတ်သူမဲ့သွားတဲ့ မီးစွဲစာအုပ်‌လေးတွေ စာလုံးပြန်ပေါင်းမရတော့တဲ့ အသက်မဲ့ ဝလုံးလေးတွေ ခဲတံကျိုး ပေတံကျိုးတွေနဲ့ ခြေကျိုး လက်ကျိုး အညွန့်ကျိုးလေးတွေ ခြေတွေ လက်တွေ ဖွာလန်ကျဲ မြေခ ကြွေကျခဲ့ရတဲ့ ကလေးတွေ မခံစားနိုင်လို့ သတ်ပါ သတ်ပါ အော်နေတဲ့ ငယ်ပါပျောက်နေတဲ့ မောင်ဖုန်းလေးရဲ့အသံဟာ  အရွယ်နဲ့မမျှ ခံစားလို့ သေခဲ့ရ စာအုပ်လေးတွေ လွယ်အိတ်ထဲ ထည့်ပြန်ရမည့်အစား ပီနံအိတ်ထဲ အထည့်ခံလိုက်ရတဲ့  ဝလုံးလေးတွေရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တွေ သမိုင်းအကြွေးမရသေးပဲ ထပ်ရင်းခဲ့ရပီ ဝလုံးလေးတွေ ကျည်ထိကုန်ပီ ကျောင်းခေါင်းလောင်းသံကို ကြေးစည်းသံလွှမ်းခဲ့တယ် စစ်ခရာသံ ညံခဲ့တယ် စစ်‌လေယာဉ်တွေ ဝေဟင်ကပျံဝဲ မြေပြင်ကို ဗုံးကျဲဲကြတယ် ဝလုံးလေးတွေ ကြွေရတယ် ကလေးတွေကြောင့် စစ်မဖြစ်ပေမဲ့ စစ်ကြောင့် ကလေးတွေ  သေခဲ့ကြရတယ် အနာဂါတ်နိုင်ငံတော်လည်း  သေရတယ် ကလေးတွေရဲ့ အသုဘဟာ နိုင်ငံတော်ရဲ့ ဈာပနပဲ အခုတော့ကွယ် လူမမယ် ကလေးတွေ တသက်စာလုံး တူတူပုန်းခဲ့ရပီ နောက်နောင်ဘဝ  ငြိမ်းချမ်းစွာ အေးချမ်းစွာ ကလေးတွေ...

အချို့နှလုံးသားတွေနဲ့ ကျွန်တော်တို့ ခရီးအတူမသွားနိုင်ဘူး မေမေ။ သောင်ပြိုကမ်းပြို ပြာအကျခံပြီး မတရားမှုတွေကို ကျားကန်ထားကြရတာ မဟုတ်လား။ စစ်ဆိုတော့ အချစ်မှမဟုတ်တာ ပစ်ကြရမှာပေါ့ ပြည်သူ့နှလုံးမှာ ခုန်နေတဲ့ အမှန်တရားဟာ သွေးပဲ။ ။ ။ နေလင်း  MyitKwae  မြစ်ကွေ့-လူထုတော်လှန်ရေးစာစဥ်

ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းသာ ရှိခဲ့ရင် ၂၀၂၃ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီ ၁၃ ရက်ဟာ သူ့ရဲ့ အသက် ၁၀၈ နှစ်ပြည့်မယ့် မွေးနေ့ပါပဲ။ သူ ကျဆုံးတာ နှစ်ပေါင်း (၇၀) ကျော်သွားခဲ့ပေမယ့် သူလိုချင်တဲ့ ပန်းတိုင်ကိုတော့ တစ်ကြိမ်မှ မရောက်ခဲ့ဖူးသေးပါဘူး။ လွတ်လပ်ရေး စကတည်းက စခဲ့တဲ့ ပြည်တွင်းစစ်က အခုအချိန်ထိတိုင်အောင် မငြိမ်းသတ်နိုင်ခဲ့သေးပါဘူး။ ၂၀၁၀ နောက်ပိုင်းမှာ ရောင်နီလေး သန်းလာခဲ့ပေမယ်။ ၂၀၂၁ မှာတော့ အမှောင်ထုထဲကို ထိုးဝင် ကျသွားခဲ့ရပြန်ပါတယ်။   နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာခဲ့ပေမယ့် လွတ်လပ်ရေး ဗိသုကာ တစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းကို နိုင်ငံသားတွေ အမှတ်ရနေဆဲပါပဲ။ ပြည်သူတွေဟာ စစ်တပ်၊ လက်နက်ကိုင်တပ်ကို မုန်းတီးကြတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျင့်ဝတ်သိက္ခာကင်းမဲ့ပြီး ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သွေးဆာလွန်းတဲ့၊ ကိုယ်ကာကွယ်ရမယ့် ပြည်သူတွေကို ပျော်ပျော်ကြီး သတ်ပွဲဖြတ်ပွဲ ဆင်နွှဲနေတဲ့ အကြမ်းဖက်အုပ်စုကိုသာ မုန်းတီးကြတာပါ။ တစ်လျှောက်လုံးမှာ အကြမ်းဖက်အုပ်စုဟာ ပြည်သူ့ချစ်ခင်မှုကို ဘယ်တော့မှ မရရှိခဲ့ပါဘူး။ ပြည်သူတွေ စစ်တပ်၊ လက်နက်ကိုင်တပ်ကို မမုန်းတီးဘူးဆိုတာ ပြတ်ပြတ်သားသား ပြနေတဲ့ အချက်နှစ်ချက်လည်းရှိပါတယ်။ တစ်ချက်ကတော့ ကိုအောင်ဆန်းကို ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းလိ...

           မတော်တဆ လက်ထဲကဖန်ခွက် လွတ်ကျဖူးမယ် ဒေါသအလျောက် ဖန်ခွက်ကို နံရံဆီ ပစ်ပေါက်ဖူးမယ် မတော်တဆ နှင်းဆီပန်းခူးရင်း ဆူးစူးခံရဖူးမယ် စိတ်လိုက်မာန်ပါ နှင်းဆီရုံတွေကို ရန်သူလို ခုတ်ထစ်ခြေမွဖူးမယ် ဘ၀ဆိုတာ ကျကွဲဖို့နဲ့ ချခွဲဖို့ပဲလား ဘ၀ဆိုတာ သတ်ဖို့နဲ့ သေဖို့ပဲလား ဘ၀ကို အတည့်အတိုင်းထား မေတ္တာတရားကို မတော်မတရား မတွေးခေါ်နဲ့ လူသားအလျောက် ငါလည်း မှားခဲ့ဖူးမယ် မင်းလည်း မှားခဲ့ဖူးမယ် လူသားအလျောက် ငါလည်း ရှုံးဖူးမယ် မင်းလည်း ရှုံးဖူးမယ် ညီလေး . . . မှားတာကို မှားတဲ့အတိုင်း ထားခဲ့ အမှန်တရားဆီ ရောက်အောင် သွား ရှုံးတာကို ရှုံးတဲ့အတိုင်း ပစ်ချခဲ့ အောင်မြင်မှုဆီ ရောက်အောင် သွား ငါ့က မင့်အကို မင်းကို ငါ ဆုံးမတယ် မင်း နာခံဖို့မဟုတ်ဘူး မင်း လိုက်နာဖို့ မဟုတ်ဘူး မင်း ဝေဖန်ချင့်ချိန်တတ်ဖို့ပဲ တောတောက မင်းညီ  မင့်ဆုံးမမှုတွေ သူ လိုအပ်တယ် သူ့ကို အတင်းမလိုက်နာခိုင်းနဲ့ သူ့ကို အဓမ္မမနာခံခိုင်းနဲ့ ငါ့အသံ တအားကျယ်သွားလား အဲဒါဆို မင်းနားကို မပိတ်နဲ့ ငါ့မေတ္တာဓာတ်စက်ကိုသာ အသံလာနှိမ့်လှည့် ကိုသျှား

 တောင်းပန်ခြင်းဆိုတာ သင်က မှားနေပြီး တစ်ဘက်လူက အမြဲမှန်တယ်လို့ မဆိုလိုပါဘူး။ တစ်ကယ်တော့ သင်ဟာ သင့်ရဲ့ အတ္တထက် သံယောဇဥ်ကို တန်ဖိုးထားတယ်လို့ ဆိုလိုတာပါ။ ကိုယ်ခန္ဓာဆိုတာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ ဥာဏ်ပညာကို သယ်ဆောင်ဖို့ အတွက် ယာဥ်ရထားမျှသာ ဖြစ်တယ်။ - ထူးအိမ်သင်

သူတော်စင်ကအခုလိုမိန့်တယ် မင်းပြန်လိုချင်တဲ့ခုနှစ်တစ်ခုကိုပြော သူတော်စင်ရဲ့နဖူးကို ငါသေနတ်နဲ့ထိုးချိန်လိုက်မိတယ် ပြီးတော့   ငါငိုတယ် တီဗွီကတရှဲရှဲလိုင်းအသေကြီးကိုပဲ ငါမိုးအလင်းထိုင်ကြည့်နေမိ မိုးတစ်ညမှာ Escapade မှာ ဦးနှောက်ထဲကအဆင့်၄ကင်ဆာအဖုကြီးအလယ်မှာ ပဌာန်းထဲကလို ကြက်သတ်ပြီးဘုန်းကြီးဆွမ်းကပ်ခဲ့ ဥာဏ်ဆိုက်သွားသူလို သူတော်စင်ရဲ့ခြေရင်းမှာဝပ်စင်းပြီး ငါ   အကြိမ်ကြိမ်အခါခါဦးခိုက်နေမိတော့တယ် သင်၏   အနတ္တဝါဒနိုင်ငံတော်။ အောင်ခင်မြင့်

  အိမ်ဆိုတာ ပြန်လို့ရတဲ့အရာမှန်း သိလေ  ပိုနာကျင်လေ ဒါကြောင့်မို့  မြစ်တွေဟာ သွယ်ဝိုက်စီးဆင်းတာဖြစ်မယ် အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ လှေကလေးတစ်စင်းနဲ့ ဟိုတစ်ဖက်ကမ်းကို ကူးချင်ရဲ့။ ၀င်းမြင့်

 ကမ္ဘာပေါ်မှာ ဒေါင်လိုက်ကျလာတဲ့ အရာတွေကို တောင်လို့ခေါ်ပြီး လဲကျသွားတဲ့အရာတွေကို မြစ်လို့ခေါ်တယ် အချစ်ရယ် လွယ်လွယ်မကြွေပါနဲ့ ။ -ဝင်းမြင့်

ဘာကြောင့် . . . လှုပ်လှုပ်ရှိ ကျရှုံးပစ်လိုက်ဖို့ တွေးနေမလဲ မတော်တဆ လဲကျသွားနိုင်တယ်ဆိုပေမယ့် ဘာကြောင့် . . . မျက်ရည်လွယ်တဲ့ကလေးငယ်လို ငိုကြွေးနေမလဲ မင်း မောက်မာခွင့်ရှိသားပဲ မင်း မာနကြီးခွင့်ရှိသားပဲ အသိမ်အဖျင်းဆိုရင် လေမှာ အလဟဿ       လွင့်နေရတော့မှာ အိမ်မှာ မွေးထားတဲ့ခွေးကလေးကို အစာကျွေးလိုက် သူနဲ့အတူ ဆော့နေလိုက် အိမ်ရှေ့မျက်နှာစာက ပန်းပင်တွေကို ရေလောင်းလိုက် သူတို့ကို စကားတွေ တတွတ်တွတ်ပြောနေလိုက် မင်းအသက်မင်းအရွယ်ဟာ အရည်ရွှမ်းနေရမှာ မင်းဘ၀မင်းအခြေအနေဟာ စိမ်းလန်းလတ်ဆတ်နေရမှာ လူ့ဘ၀အကြောင်း ငြင်းခုန်ပါ ချစ်မေတ္တာအကြောင်း သင်ယူပါ မင်းဟာ အဓိကကစားသမားတစ်ယောက်ပါ ကိုသျှား

  လူနာတင်ယာဉ်ပေါ်က   ချကတည်းက ကြေးရုပ်ကြီးဟာနှလုံးမခုန်တော့ဘူး ငါငိုဖို့စဉ်စားနေရင်းနဲ့ ခေတ်ကြီးတစ်ခေတ်ပြီးဆုံးသွားတယ် ငါ့မျက်ရည်တစ်စက်နဲ့နောက်တစ်စက်ကြားမှာ နောက်ထပ်ခေတ်တစ်ခေတ်ထပ်ခြားသွားတယ် KTV  ထဲကပြန်ထွက်လာတော့ ငါဟာအနာဂတ်ကိုလုံးလုံးမေ့သွားခဲ့ပြီ သူမက  low battery  အမှတ်အသားပြနေတဲ့ သူ့ဘဝကိုငါ့ဆီပေးတယ် ငါမြင်တောင်မမြင်ဖူးတဲ့ဆောင်းဝင်းဝင်းအေးကို ငါသေမလောက်စွဲလမ်းခဲ့ဖူးတာ တချိန်ကအရသာတွေကိုတော့ ဖစ်ဂျွိ ုင်းတောင်မှပြန်မရနိုင်တော့ဘူး သူမရဲ့ကော့ညွတ်နေတဲ့မျက်တောင်အတုတွေပေါ်က တောက်လက်နေတဲ့မျက်ရည်အစစ်တွေ သင်၏   အေးစက်တောင့်တင်းနေသောနိုင်ငံတော်။ အောင်ခင်မြင့်

လက်ဖက်ရည်ဆိုင် သွားဖို့ ဘာတွေ လိုမလဲ မတွေးရသေးတဲ့ အတွေးတွေလား တွေးပြီးသား အတွေးတွေလား ဖတ်လက်စ ရုပ်ရှင်နဲ့ ကြည့်လက်စ ကဗျာ ဟိတ်ဟန်တကြီး အင်္ကျီကတော့ ချိတ်တခုမှာပိတ်မိနေတာ ကြာပါပြီ။ လိုရမယ်ရ မီးခြစ်တလုံးလား မရှိမဖြစ် စီးကရက်တဘူးလား အဝေးက ဆံပင်ရှည်တွေကို ရောက်ရာအရပ်ကနေ တလှမ်းချင်း ဖြီးသင်ဖို့ အိတ်ဆောင် ဓာတ်မီးတလက်နဲ့  မလှန်လှောဖြစ်တဲ့ အဘိဓာန်ဟာ ကြာပါပြီ။ ခိုတွေ အစာရှာနေတုန်းလား ကြောင်တကောင် ချောင်းမြောင်းနေတုန်းလား လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ရောက်တဲ့အချိန်ဟာ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်ချိန်ပေါ့ အော်ပရာက လေတဟူးဟူးတဲ့ ဗာဒံရွက်တွေကြွေသံနဲ့တင် ရင်ခုန်ရ ခြေဖဝါးတွေ မြေကြီးမထိတာ ကြာပါပြီ။ ဘာတွေလိုဦးမလဲ  စိုင်းထီးဆိုင်သီချင်း စဉ်းစားပါဦး*လား ဘာတွေလိုဦးမလဲ လူပဲလာရင် ရပြီတဲ့။ ဘယ်သူမှ ရှိမနေလည်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင်လေးက ပျူငှာနေမှာပဲ ခဏတဖြုတ်အနားရတဲ့အခါ မင်းနဲ့အတူ နောက်ထပ် အကြမ်းအိုးကို ဆွေးနွေးပေးဦးမှာ။ ။ -ကောက်ကွေ့