SSN Times

    ငိုသံတွေ တစ်စစီ ပြန်ဆက်တော့ ကလေးဘဝ လက်ခုပ်သံများနဲ့ ဝေးရာ။ ရယ်သံတွေ တစ်ဘဝစီ ပြန်ကောက်တော့ သင်္ချိုင်းအောက်က နောင်တများနဲ့ နီးရာ။ စက္ကူမှာ ဘာမှ မရေးရသေးတဲ့အတိုင်း အရင်တုန်းက စံပယ်ပွင့်တွေဟာ မညီညာပေမယ့် မြတ်နိုးစရာ ပုံပြင်လို ညအိပ်ရာဝင်မှာ လှတဲ့ ကြယ်ကလေးတစ်လုံးစီလို။ သတိမမူ ဂူမမြင် အရိုးရင့်လာတဲ့ နေရောင်ခြည်နဲ့ ခေါ်မကြား အော်မကြား ငါ့အာရုံတွေ ဘေးမဲ့ထားလိုက်ပြီ။ အခု ငါဟာ ခွေးသွားစိပ်ပြုန်းနေတဲ့ စံပယ်တစ်ပွင့် မမျှော်လင့်နဲ့တော့။ ။ ဝင်းမြင့်

ချစ်သူလာလမ်း၊ မြေသားကြမ်း၍ ပန်းကြွေဖြန့်ကျဲ၊ မျှော်နေဆဲတည့် ။ ကိုယ်ချစ်သောသူ၊ တစ်ယောက်လူနှင့် ကြည်ဖြူယှဉ်နွှဲ၊ နှစ်ကိုယ်တွဲလျက် ပန်းကြဲဖြန့်ရာ၊ သည်လမ်းတာမှာ လျှောက်လာခြေပြီ၊ ဆံကေသီဝယ် ပန်းနီနှစ်ပွင့်၊ တူယှဉ်တင့်သည် သခင့်ချစ်သူလက်ဆောင်လား...။ မပိုင်သူက ... ကြင်သူသက်ထား၊ ဖဝါးခြေနု သွေးမဥအောင်၊ ပြုစုယုထွေး နွေးသောမေတ္တာ၊ ကြွေပွင့်လွှာကို လမ်းတာမှာခင်း၊ လက်ဆောင်နှင်း၏ ... ။ ဪ... ဆံဦးပန်လင့်၊ ပန်းနှစ်ပွင့်ကြောင့် ကြွေလင့်ပန်းများ၊ ခြေဖဝါးမှာ တအားငယ်ငယ် ရှိရာတကား ... ။ ကြည်အောင် စိတ်ကဗျာများ၊ ၁၉၆၀။

တော်လှန်ရေးဆိုတာ  ပန်းသီးတစ်လုံးလိုသူ့​အလိုလိုရင့်မှည့်ပြီးကြွေကျလာမှာ မဟုတ်..။ ကိုယ်တိုင်ခြွေချယူရတဲ့အရာလို့ အာနက်စတိုချေဂွေးဗားရားက ဆိုတယ်။ ဘယ်ကမ္ဘာ ဒုက္ခပင်လယ်ဝေနေပါစေ... ရေပေါ်ဆီတွေဟာ ကိုယ့်နှာခေါင်းဝမှာရေမွန်းမှသာ ကောက်ရိုးကို ဘုရားထင်လာတတ်တာမျိုး...။ အသည်းနာတဲ့အခါ ကောက်သစ်စားပွဲကိုသာ လိုပြီး ပျိုးမ​ကြဲတဲ့လက်တွေကို အဂ်ုလိမာလလို တစ်ချောင်းချင်းလိုက်ဖြတ်ချင်ရဲ့။ ပင့်ကူအိမ်ကိုမမြင်ဘဲ အညှီငမ်းငမ်းတက်နေတဲ့ယင်ကောင်တွေ...။  တစ်ချိန်က မိန်းလမ်းမတွေပေါ် လူကြားကောင်းပရိတ်နာအော်ခဲ့...။ ဖိရင်ကြွမယ်၊ ထိရင်ချမယ်တဲ့။ မီးတုတ်ဆိုတာ လျှာဖျားနဲ့ရှို့ယူရတာမဟုတ်ဘူး။ ကိုကေဇဝင်းပြောသလို  ဓားရဲ့တရားဆိုတာ လေမှာဝင့်နေရုံနဲ့မရ...။ ပန်းမှန်ရင် ကိုယ့်ရိုးတံနဲ့ကိုယ် နေပူကျဲကျဲပွင့်ရဲနေမှ...။ ငှက်မှန်ရင် ကိုယ့်အတောင်နဲ့ကိုယ် မုန်တိုင်းမည်းမည်း ပျံရဲနေမှ...။ လူဆိုတာ ကိုယ့်ဝမ်းနာကိုယ်သိတာထက် ကိုယ်ချင်းစာကိုသိဖို့ ပိုလိုတယ်။ ကိုယ့်ခန္ဓာလုံဖို့ရာထက် ကိုယ့်လိပ်ပြာလုံဖို့ရာ ပိုလိုတယ်။ ပြာပုံထဲက မျက်ရည်တွေကို  ရေလိုက်ငါးလိုက်ဝါဒီတွေ မမြင်ကြဘူး။ ဗုံးခိုကျင်းထဲက ဘဝတွေမှာ လေယာဥ်ပျံကို ကမ္မဝါဖတ်လို့မရဘူ...

တာဝန်ကျေခြင်းကို  အသက်နဲ့ရင်းပြီး သွားနှင့်သူက သွားနှင့်ကြပြီ နာကျင်ခြင်းကို  ထွေးပွေ့ပြီး ကျန်နေသူက ကျန်နေရစ်တယ် ရှင် ခြင်း  သေ ခြင်း ကြားထဲမှာ  လုပ်ဆောင်ခဲ့တဲ့အရာတွေက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ သမိုင်းကြောင်းတွေကို ပြောပြ နေရစ်မှာပါ အမှန်တရားတွေ စင်ပေါ်ပြန်မရောက်မခြင်း တရားမျှတလွတ်လပ်ခြင်းတွေ  နေရာမှန် ပြန်မရောက်မခြင်း  ငါတို့တော်လှန်မယ် တွဲလက်တွေ မြဲ ညီစေမယ် အကြောက်တရားနဲ့ မျိုးဆက်ဟာ  "ငါတို့နောက်ဆုံးဖြစ်ပါစေ" San Zuren 🌸

မြန်မာနိုင်ငံမှာပေါလိုက်တဲ့ဘုရား ဟောလိုက်တဲ့တရား ပျောက်ဆုံးနေတာက အမှန်တရား လူတစ်ချို့ အသက်လုနေတဲ့အချိန် လူတစ်ချို့က အမြတ်လုနေကြ လူတချို့က သွေးကွဲနေကြ လူတချို့က သွေးအေးနေကြ လူတချို့က ပွဲတက်နေကြ လူတချို့က ....... နေနိုင်သူတွေ လိပ်ပြာလုံကြပါစေ San Zuren 🌸

၁။ ဗျူဟာလိုအရေးကြီးတဲ့နည်းနာ တော်လှန်ရေးမှာ မဟာဗျူဟာတွေ၊ နည်းဗျူဟာတွေအကြောင်း ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ပြောကြဆိုကြတာတွေ ရှိပါတယ်။ ဒီဗျူဟာတွေလို အရေးကြီးတဲ့အရာတစ်ခုအကြောင်းကိုတော့ သိပ်မပြောကြပါဘူး၊ အဲဒါကတော့ နည်းနာပါပဲ။ နည်းနာက ဗျူဟာတွေလို ဖြစ်တန်ရာခြေတွေ၊  ဆောင်ရွက်မှုတွေ၊ ရလဒ်၊ မျှော်ရည်ချက်တွေစတဲ့ ပေးထားချက်အများကြီးကို အခြေခံပြီးတည်ဆောက်တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ သူ့မှာ့ အဓိကနှစ်ချက်ပဲရှိတာမို့ လုပ်ရတာအလွန်လွယ်တာမျိုးပါ။အဲဒါကတော့ ဘယ်လိုဖြစ်အောင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲဆိုတဲ့ နှစ်ချက်ပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဘယ်လိုဖြစ်အောင်ဆိုတာက ရလဒ်ဖြစ်ပြီး ဘယ်လိုလုပ်မလဲဆိုတာက လုပ်ငန်းပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် နည်းနာမှာက ရလဒ်နဲ့ နည်းလမ်းနှစ်ခုပဲရှိတယ်လို့ပြောနိုင်ပါတယ်။ ရှင်းပါတယ်၊ ရေသောက်ချင်ရင် ရေခပ်ရမယ်။ ထမင်းစားချင်ရင် ထမင်းချက်ရမယ်ဆိုတဲ့ အကျိုးနဲ့ အကြောင်းနှစ်ခုဟာ နည်းနာပါပဲ။ နည်းနာမှန်နေမယ်ဆိုရင် ရေရှည်လုပ်ငန်းတွေမှာ အကျိုးသက်ရောက်မှုမရှိပေမဲ့ ရေတိုလုပ်ငန်းတွေမှာ ထိရောက်တာတွေ့ရပါတယ်။ ဒါကြောင့် တော်လှန်ရေးဘက်တော်သားတွေအနေနဲ့လည်း နည်းနာကို သေချာဂရုထားသင့်ပါတယ်။ ၂။ စစ်ကောင်စီရဲ့နည်းနာ နွေဦးတော်လှန်ရေးကို တန်ပြန်နှိမ်နင်းရာမှာ စစ်ကော...

ငုံးစွန်တဲ့ အမြှီးနဲ့စွန်တဲ့ ဆောင်းရဲ့ကောင်းကင်မှာ လေတံခွန်တွေဝဲလို့ စွန်ဖြတ်တမ်းကစားရတာ ရင်ခုန်စရာ ပြတ်သွားတဲ့စွန်နောက်လိုက်ရတာ ပျော်စရာ အခုတော့ ကောင်းကင်မှာ တစ်ကိုယ်လုံးမှန်စာတိုက်ထားတဲ့ လေယာဥ်တွေသာဝဲလို့ စစ်ဟာ ကလေးတွေရဲ့စွန်တွေကို ဖြတ်ချခဲ့ပြီ စစ်ကြောင့် ကလေးတွေရဲ့အပျော်တွေဟာ ပြတ်ကျခဲ့ရပြီ ဒီနှစ်ဆောင်းမှာတော့ ကလေးတွေဟာ အပျော်နောက်ကို ပြေးမလိုက်ရတော့ဘူး အငိုနောက်ပဲ ပြေးလိုက်နေရတော့တယ်။    ။ ခန့်ဝါငြိမ်း

Living in life is a challenging long journey. We are unable to see the next phase of the voyage. No one knows what will be going on.  But, don’t worry.  Kept walking confidently.                        San Zuren 🌸

ပြသနာတွေ ဆိုတာက ဘဝရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု အဲဒီ ပြသနာတွေကို (ရဲရဲ)ရင်ဆိုင်(ဖြေရှင်း)တာကတော့ ဘဝရဲ့အနုပညာ San Zuren 🌸

မှောင်ရီပျိုးတာနဲ့ အရာရာဟာ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက် မာကျူရီတွေအိပ်စက်နေတဲ့  မြို့ပြညစွဲတွေဟာ  ခြောက်ခြားထိတ်လန့်စရာတွေ ပြည့်နှက်နေရဲ့။ ဆယ့်ငါးပေကွာ လမ်းပေါ်က ဖိနပ်သံ တဖျတ်ဖျတ်မှာ ရင် တလှပ်လှပ်ခုန်ရတယ်။ ကားသံကြားတိုင်း ပြေးပေါက်ကြိုရှာရင်း ဘယ်ချိန် ..... ပြတင်းပေါက်က ထွက်ပြေးရမှန်းမသိ ဘယ်ချိန် .....  ခေါင်မိုးပေါ် တက်နေရမှန်းမသိ ဘယ်ချိန် .....  လူမသိ သူမသိ ဆွဲစိခံရမှန်းမသိ ဒီလိုမအိပ်မနေ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့  စိတ်ကင်ဆာညတွေဆိုတာ ငါတို့မြို့ပြကောင်တွေအဖို့တော့ ...... ဒုနဲ့ဒေးပဲ။  မီးလေးပိတ်လိုက် ဖက်ကြမ်းလေးဖွာလိုက် အဆောင်တံခါးရှေ့ ပြူကြည့်လိုက်နဲ့ ကတုတ်ကျွင်းထဲ မအောင်းရပေမယ့် ဆယ်ပေပတ်လည် အခန်းကျဥ်း​လေးထဲအောင်းရင်း ကိုယ့်အသက်ကို ကိုယ်ပြန်ပြီး ဥာဏ်စောင့်နေရ။ ငါတို့မြို့ပြပြောက်ကျား ယူဂျီရဲဘော်တွေဆိုတာ ယူနီဖောင်းလည်း မလိုသလို စစ်ဖိနပ်လည်း မလိုဘူး။ ဂမ်းရှိရင် ကောင်မလေးရှိသလို အရာရာပြီးပြည့်စုံပြီဆိုပြီး ကြိတ်ပျော်နေတဲ့ကောင်တွေ။ လမ်းစရိတ်လိုလို့ ရှိတာရောင်းလိုက်တာကျ အိမ်ကိုတောင် အသိမပေးဘူး။ ပွဲကဖို့ ထောက်ပံ့ငွေလိုနေတာကျ လိုင်းပေါ်တင်ပြီး မတောင်းကြဘူး။ တစ်ဖွဲ့လုံး ဖမ်းဆီးခံလိုက်ရ...

သူရို့ပြောတယ် နိုင်ငံတော်သစ္စာဖောက်တဲ့ ငါတို့အမြင်မှာ ကျောင်းသားနုနုနယ်နယ်လေးတွေ အမျိုးသားလွတ်မြောက်ရေးအတွက် အသက်နဲ့ဘဝတွေ ပေးဆပ်နေကြတဲ့လူငယ်လေးတွေ တပ်ဦးအလံတော်အောက်မှာ တစုတည်းတည်းချီတက်နေကြတဲ့ လူမျိုးစုတွေ။ သူရို့ပြောတယ် ဖက်ဒရယ်ဒီမိုကရေစီတဲ့ လူမြင်ကောင်းအောင် ဒီမိုကရေစီလို့ ယောင်ယမ်းအော် ဖက်ဒရယ်အာဏာတောင် ခွဲဝေပေးသတဲ့ လူ့သမိုင်းမှာ ကြားရခဲတဲ့စကားတွေ လက်နက်ကိုင်ပြီး အာဏာကို ဓါးပြတိုက်တဲ့ကောင်တွေပါးစပ်က ထွက်သတဲ့။ သူရို့ပြောတယ် အပစ်ခတ်ရပ်စဲရေးတဲ့ ကြားကောင်းအောင် အော်ပြန်ပါပြီ ပြီးတာနဲ့ လေကြောင်းကိုတွင်တွင်သုံး ကချင်ကိုပစ် ချင်းကိုပစ် ကရင်ကိုပစ် မြန်မာကိုပစ် သခင်စိုးစကားနဲ့ ပြောရရင် ဖာခေါင်းကလုပ်တဲ့ ပြည့်တန်ဆာပပျောက်ရေးပဲ။  သူရို့ပြောတယ် ရွေးကောက်ပွဲတဲ့ တလမ်းဝင်တလမ်းထွက် သေနတ်တပြပြ မဲစာရင်းကောက်နေတဲ့ကောင်တွေက တရားမျှတတဲ့ ရွေးကောက်ပွဲတဲ့လား နိုင်ငံတော်သမ္မတကို မတရားဖမ်းထားတဲ့ကောင်တွေက လွတ်လပ်တဲ့ ရွေးကောက်ပွဲတဲ့လား ပြည်သူ့ကိုယ်စားလှယ်တွေကို  ဖမ်းဆီးသတ်ဖြတ်နေတဲ့ စစ်အုပ်စုက ကျင်းပတဲ့ရွေးကောက်ပွဲ ဘယ်သူဝင်ပြိုင်မလဲ ဖက်ဆစ်တွေရဲ့   အတုအယောင်ရွေးကောက်ပွဲ ဘယ်သူမဲပေးမလဲ။ ခေတ်တလျှောက်လုံး...

  ဦးပုညရဲ့ လက် ဦးနုရဲ့ လက် မောင်သင်းခိုင်ရဲ့ လက် လှသန်းရဲ့ လက် လက်များရဲ့ လှပတဲ့အလက်ာ ဘဝစာမျက်နှာသစ် ငါ ချစ်တယ် ။ လက်ချည်းလာ လက်ချည်းဗလာ ပြန်သွားကြသူတွေ ။ လက်ဆိုတာ လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ဖို့ လက်တို့ခေါ်ဆောင်ဖို့ ကုန်ထုတ်မှုတိုက်ပွဲဝင်ဖို့ ကုန်ကုန်ဆိုပါစို့ ချစ်သူလက်နွေးနွေးလေးကို ဆုပ်ကိုင်နိုင်ဖို့ ။ လက်ဆိုတာ မိန်းမထဘီရုတ်ဖို့ မဟုတ် လက်ညှိုးငေါက်ငေါက်ထိုးဖို့ မဟုတ် လက်ညှိုးကွေးဖို့ မဟုတ် ။ လက်ဆိုတာ ငါးမျှားဖို့သက်သက် ပါတာမဟုတ် ဘုရားရှိခိုးပူဇော်ဖို့ လက်ဆိုတာ လူတွေ မျက်ရည်သုတ်ဖို့ လက်ဆိုတာ လူတွေ ပေးကမ်းစွန့်ကြဲဖို့ ။ လက်ဆိုတာ ကဏန်းတွင်းနှိုက်ဖို့ မဟုတ် လက်ဆိုတာ ရွှေတွင်းတူးဖို့ မဟုတ် လက်ဆိုတာ သိုက်တူးဖို့ မဟုတ် လက်ဆိုတာ ပေသီးတွက်ဖို့ မဟုတ် လက်ဆိုတာ ဖုန်းနှိပ်ဖို့ မဟုတ် လက်ဆိုတာ လက်ဝါးဖြန့်ဖို့ မဟုတ် အေး.  .   . လက်သီးဆုပ်ဖို့လည်း မဟုတ် ။ စစ်ကြေညာဖို့လက်မှတ်ထိုးတာလည်း ဒီလက်ပဲ ငြိမ်းချမ်းရေးဆွေးနွေးလက်မှတ်ထိုးတာလည်း ဒီလက်ပဲ ချစ်သူတွေလက်မှတ်ထိုးလက်ထပ်တာလည်း ဒီလက်ပဲ လင်မယားတွေ လင်ခန်းမယားခန်း ကွာရှင်းပြတ်စဲလက်မှတ်ထိုးတာလည်း ဒီလက်ပ...

မကြိုလဲရောက်လာမယ့် အရာတွေအတွက် အပိုလုပ်ပြီး စောင့်မနေတော့ဘူး။ ဖန်လာသမျှ ကံကြမ္မာတွေကို  ကြုံလာပြီဆိုကာမှ လာလေရောဟဲ့ လောကဓံဆိုပြီး အပြုံးနဲ့ဖက် နှလုံးသားနဲ့ရင်းပြီး​တော့ကို ကြိုမယ်။ အောင်နိုင်သူ မဖြစ်ခဲ့ရင်တောင် ဒူးထောက်အရှုံးပေးသူတော့ မဖြစ်စေရ ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်သူအဆင့်တော့ ဖြစ်ရမည်။ ငါ၏ အဆုံးသတ်သည် လက်လျော့ခြင်းဖြင့် မပြီးဆုံးရ အပြီးသတ်ဖို့ ကြိုးစားရင်းသာ ပြီးဆုံးရမည် ။ လောကဟူသည် လည်သော သဘောရှိ၏ ထိုလည်နေသော လောက၌ နောင်တစ်ဖန် လူသားတစ်ဦး ပြန်ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ငါသည် ကြိုးစားရင်းဖြင့်သာ ပြန်လည်သေဆုံးသူ ဖြစ်ရပါစေသတည်း။ ရကောက်

အိမ်ထောင်ဦးစီးတွေ အဆင်မပြေကြတော့ သားတွေ သမီးတွေက နေစရာပျောက်တယ်။ အကောင်ကြီး နှစ်ကောင် နယ်မြေ၊ အာဏာ၊ ဂုဏ်သိက္ခာ လုတဲ့ပွဲမှာ မျော်လင့်ချက်ပျောက်သွားကြတဲ့ ကလေးငယ်တွေ ရှိတယ်။ လက်တစ်ဆစ်စာ ခဲတံတိုလေးနဲ့ ဝါးခြမ်းတိုလေးကို သားရေကွင်းနဲ့ ပူးချည်ပြီး စာရေးနေရတဲ့  ကလေးငယ်ရဲ့ လက်တွေထဲမှာ ပညာတတ်ကြီးဖြစ်ချင်တယ်ဆိုတဲ့ အိမ်မက်တွေပါတယ်။ တကယ်လို့များ မြူနှင်းတွေကြားက ပြေးထွက်လာတတ်တဲ့ ကျည်ဆံ နဲ့ ယမ်းငွေ့တွေဟာ အစာ ရေစာ တွေသာဖြစ်ခဲ့မယ်ဆိုရင်။    ။ ရကောက်

မင်းသားလား၊ ဗီလိန်လား ဇာတ်ပို့လား၊ဇာတ်ဆောင်လား ငါ့ကိုငါ မသဲကွဲ ငါက ဘယ်နှစ်ခန်းသရုပ်ဆောင်ပြီး ဘယ်အခန်းမှာ ရွံစရာ ပြီးတော့  ချစ်စရာ ကောင်းသွားသလဲ  ငါ့ကိုငါ မသိ ငါ့မှာ အနုပညာမျိုးရိုးဗီဇမရှိ။ ငါ့မှာ အလိုက်သင့်စီးမျောနိုင်သည့် စွမ်းရည်မျိုးမရှိ။ ငါ့မှာ မျက်ရည်ကို ကွယ်ဝှက်၍ ရယ်နိုင်စွမ်းသည့် သတ္တိမျိုးမရှိ။ ငါသည် ငါ့ကိုငါ ဆင်ဆာဖြတ်၍ ငါနေတတ်သလို နေပါ၏။ ရန်ဝေး

ယူကျုံးမရ အော်သံမတိုင်ခင်မှာပဲမြင်ကွင်းရဲ့ ဘေးပတ်လည်အလွန်ထိ ဖုန်မှုန့်မီးခိုးတွေ ဖုံးအုပ်သွားတယ်။ ယူကျုံးမရအော်သံ။ ။နာကျင်မှုအဆင့်(သတ်မှတ်မရ)။ မှတ်ချက်။ ။စကန်(ဖတ်မရ)။ စုတ်ပြဲပြတ်ရှလွယ်တဲ့ အရေပြားနဲ့သွေးသား အကျိုးဆက်တွေကို ကိုင်ဆောင်ထားရတယ်။ ထိန်းသိမ်းထားနေရတယ်ဆိုတဲ့အတွေးက ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စေတယ်။ ဖျတ်ခနဲ အာရုံထဲဖြစ်ဖြစ်။ တခုတ်တရ အတွေးဆေးသားဖြစ်ဖြစ်။ တခုသော ညနေမှာ လွင့်စင်ပြန့်ကျဲသွားတဲ့ ထမင်းချိုင့်ကိုမြင်တယ်။ စက်ဘီးတစီးကိုမြင်တယ်။ ကျီးတွေပြို‌ကျနေတုန်းပဲ။ ကျီးတွေပေါ် အဖြစ်အပျက်က ပြိုကျနေတုန်းပဲ။ အဲဒီမှာ ဦးခေါင်းတလုံး ပျက်စီးသွားတယ်။ သွေးများ စီးကျလာကြတယ်။ ဘယ်ဘတ်စ်ကားမှ အိမ်ပြန်မပို့နိုင်တော့ဘူး။ ‌ဆေးရုံလမ်းကြား။ ဆံတော်ရှင်ခြေရင်း။ စိန္တေမြတ်ဘုရား။ သင်ကြားခဲ့သလား။ အသက်တချောင်းထဲ ဘဝဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆ အပွန်းအပဲ့လွယ်ပုံ။ လက်နက်တပ်ဆင်ရင်း လက်နက်မှ ဖိတ်စင်ခံရ။  ချစ်မေတ္တာတပ်လို့တပ်ဆင်ရင်း ချစ်မေတ္တာဖိတ်စင်ခံရ။ အပေါ်ယံအရေပြားတွေ လိုက်မမီနိုင်တဲ့ စိတ်ခန္ဓာတခုဟာ နေမထွက်ခင် သမိုင်းနဲ့သက္ကရာဇ်တွေတင်ဆောင်လို့ ခရီးလှည့်လည်သွားနေခဲ့တာ ... လှည့်လည်ခရီးသွားနေခဲ့တာ အကာလညတွေ အသိဆုံး။ စောင်တွေလိုခဲ့...

မရှိအတူ ရှိအတူ   ဝေမျှရင်း ပြည်သူတွေ  အောင်ပန်းဝေ မအလတွေ  ဒုက္ခပင်လယ်ဝေ တိုင်းရင်းသားတွေ ပီတိဝေ Clickers တွေ  အပြုံးပန်း‌ဝေ  San Zuren 🌸

နောက်ကနေကြည့်ရင် ပလ္လင်အောက်ကိုတွဲလောင်းကျနေတဲ့ အမွေးစုတ်ဖွားနဲ့အမြီးကြီး ရှေ့ကကြည့်ရင်တော့ ငါတို့မျက်လုံးတွေကို စိမ်းစိမ်းကြီးစိုက်ကြည့်နေတဲ့စာလုံးမဲကြီးတွေ ၁၉၈၈မှာ ငါဟာဘောက်ဖတ်တစ်ကောင်မျှသာ ကမ္ဘာမကြေဆိုနေရင်းနဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်ကလေလည်လိုက်တဲ့အခါ ငါတို့   ဝါးခနဲရယ်ခဲ့ကြ အဲဒီနောက် မီးကိုရေနဲ့ငြိမ်းလိုက်သလိုနှစ်များ အဲဒီနောက် ရေပေါ်မီးလောင်နေသလိုကာလများ ငါတို့က   နိုင်ငံတော်ကို မိုးအဆုံးမြေအဆုံးလိုက်ရှာခဲ့ သင်၏     ပျောက်ခြင်းမလှပျောက်ဆုံးနေသောနိုင်ငံတော်။ အောင်ခင်မြင့်

"အမိုးမရှိတဲ့ အိမ်မှာတောင် ကြယ်တွေစုံအောင် မမြင်ရတော့ဘူးဗျာ" ငါ့နားမှာလာထိုင်နေတဲ့ ကောင်လေးက သက်ပြင်းရှည်ကြီးချရင်း ပြောတော့ ငါအရမ်းဝမ်းနည်းသွားတယ် ငါသူ့ပခုံးကိုဖက်ပြီး နှစ်သိမ့်ပေးမလို့ သူ့ပခုံးပေါ်လက်ကိုတင်လိုက်တော့မှ အဲ့ဒီကောင်လေးဟာ အကောင်အထည်မရှိတဲ့ ဝိညာဉ်မှန်းသိလိုက်ရ "အမိုးမရှိတဲ့ အိမ်မှာတောင် ကြယ်တွေ စုံအောင်မမြင်ရတော့ဘူး ဟူးးးး" ဒီတခါ ညည်းညူမိတဲ့သူဟာ  ငါပါ ဘယ်တိမ်မှ အိမ်ပြန်မရောက်ကြသေးဘူး ဒါကြောင့်... သူတို့တွေ တစ်ခါတခါ ငိုရှာတာနေမယ် နေမထွက်နိုင်ငံတော်ထဲ ငါလည်းတိုးဝှေ့။ အန်နိုလာ

စွန့်လွှတ်ရတာကိုငါကြိုက်တယ် ဘယ်သူကိုမှမဆွဲထားချင်ခဲ့ဘူး ငါ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ ငါ့ပါးစပ်ဖျားကမချခဲ့တဲ့အရာနှစ်ခုပဲရှိတယ် မာနဆိုတဲ့စကားလုံးရယ် စီးကရက်ရယ် ဘဝမှာရေရေရာရာဘာဆိုဘာမှမတွေးခဲ့ဖူးဘူး စီးကရက်တစ်လိပ်ကိုခပ်ပြင်းပြင်းဖွာဖို့ကလွဲရင် ငါ့ဘဝမှာဘယ်အရာကိုမှစွဲစွဲလမ်းလမ်းမရှိခဲ့ဖူးဘူး အိပ်ရာဝင်ပြီး ပြန်နိုးမထတော့မယ့်မနက်ခင်းတွေအတွက်လဲ ငါသောကရောက်မနေဘူး ကောင်းရာသုဂတိလားပါစေလဲမလိုချင်ဘူး ခရစ်တော်မှာအိပ်ပျော်ပါစေလဲမလိုအပ်ဘူး လူကိုလူလိုမြင်ပေးပြီးသေသွားတဲ့ငါ့အလောင်းကို အပြုံးလေးတွေနဲ့ပဲအဆုံးသတ်ပေးကြ ဘာသာတရားဟာရိုက်သွင်းခံရတဲ့သံတစ်ချောင်းသာသာ ဘာစောက်ရေးမှမပါဘူး ကိုယ်ချင်းစာတရားမရှိတဲ့အရပ်မှာ ဘုရားရှိနေလဲအပိုပဲ လူကလူကိုပြန်ကယ်ရင် ဒီ ကမ္ဘာ  မှာဘုရားမလိုဘူး ငါတော့ဒီစာသားကိုယုံတယ် စွန့်လွှတ်ရတာငါသဘောကျဆုံးပဲ။ ပိုင်နေလင်းခန့်

ချစ်ဦးညိုကိုလည်း ချစ်နိုင်က မနိုင်ဘူး မင်းအောင်လှိုင်ကလည်း မင်းကိုနိုင်ကို မနိုင်ဘူး မြသွဲ့သွဲ့ခိုင်လိုလည်း သက်သက်ခိုင်က မခိုင်ဘူး ‌ဝေယံထွန်းလိုလည်း ဇော်မင်းထွန်းက မထွန်းဘူး အာဏာရှင်တွေ အာဏာသေတော့မယ်။      ။ ဝိုင်ချို

ဦးနှောက်ထဲမှာ မှတ်ဉာဏ်တွေဟာ အသိဉာဏ်တွေ ဖြစ်မလာတော့ စာအုပ်တွေလိုပဲ ဆွေးမြည့်ကုန်ကြတော့တာပေါ့။ ဒါနဲ့ ကွန်ပျူတာဆိုတဲ့ အထဲမှာ မှတ်ဉာဏ်တွေကို စုပြီး ထည့်ထားကြပြန်တယ်။ ဉာဏ်ရည်အတုတွေဆိုတော့ကာ တကမ္ဘာလုံး ရှုပ်ကုန်တော့တာပေါ့။ သူတို့တတွေဟာ အသိဉာဏ်ဆိုတာကို ရှာလို့မတွေ့ ဖြစ်နေကြတယ်။ အမှန်ကတော့ လူတို့ရဲ့နှလုံးသားထဲက မေတ္တာတရားမှတဆင့် အသိဉာဏ်ဆိုတာ ဖြစ်လာရတာပါ။ မောင်ဒီ